Κατάλογος Εκδόσεων

ΤΙΤΛΟΙ, ΓΛΩΣΣΕΣ, ΧΩΡΕΣ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΣ, ΕΚΔΟΤΙΚΟΙ ΟΙΚΟΙ

El Tercer Casament

Kostas Taktsis

Trotalibros Editorial
2022

Catalan

translated by: Jaume Almirall Sardà

El Tercer Casament

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

«Δεν μπορώ, δεν αντέχω άλλο!» Αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, παρλάτα χείμαρρος της Νίνας, παντρεμένης τρεις φορές —εξ ου και ο τίτλος—, που μιλάει για τη ζωή, τους έρωτες, τους γάμους και τις απώλειες. Η πρωταγωνίστρια παλεύει σ’ έναν ταραγμένο κόσμο, που καταρρέει συμπαρασύροντας την ίδια και την οικογένειά της όλο και πιο χαμηλά στην κοινωνική σκάλα. Μοναδικό καταφύγιο της Νίνας είναι η Εκάβη, πεθερά, έμπιστη και φίλη μαζί. Το Τρίτο στεφάνι, το μυθιστόρημα που μιλάει «έτσι όπως θα μιλούσε η ίδια η ζωή, εάν μπορούσε» (La Quinzaine Littmraire) είναι το μοναδικό μυθιστόρημα του Ταχτσή. Οι ιστορίες των προσώπων του, ταυτόχρονα σκληρές και τρυφερές, υφαίνουν άλλοτε με γέλια κι άλλοτε με δάκρυα τον καμβά της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας στην Κατοχή και στον Εμφύλιο, δίνοντας το κλίμα της εποχής μέσα από μικρά καθημερινά γεγονότα. Από τα πλέον ευπώλητα και μεταφρασμένα έργα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, είναι ολόκληρο μια ασώματη, ωμή, συγκλονιστικά δυνατή κραυγή. Η κραυγή όλων των γυναικών.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Κώστας Ταχτσής γεννήθηκε το 1927 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το 1951 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή και έως το 1956 έγραψε άλλες τέσσερις. Συνδέθηκε φιλικά με τον Οδυσσέα Ελύτη, τον Νίκο Γκάτσο και τον Ανδρέα Εμπειρίκο. Από το 1956 ως το 1964 ταξίδεψε στον κόσμο κάνοντας πολλές ετερόκλητες δουλειές (από ναύτης έως μάνατζερ και από βοηθός σκηνοθέτη έως υπάλληλος σε σιδηροδρόμους). Εκείνο το χρονικό διάστημα έγραψε το μοναδικό μυθιστόρημά του, το Τρίτο στεφάνι, που το πρωτοεξέδωσε ο ίδιος το 1962. Το έργο αγαπήθηκε από το αναγνωστικό κοινό, μεταφέρθηκε στο θέατρο και στην τηλεόραση, και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Ο Ταχτσής έγραψε επίσης διηγήματα, κείμενα αυτοβιογραφικά και μετέφρασε θεατρικά έργα. Η ψυχογραφικά ευφυής γραφή του ζωντανεύει μοναδικά γυναικείους χαρακτήρες, ενώ η γλωσσική του έκφραση είναι ζωντανή και φροντισμένη. Το 1988 βρέθηκε δολοφονημένος στο σπίτι του υπό ανεξιχνίαστες συνθήκες.

Ascese

Nikos Kazantzakis

Cambourakis
2022

French

translated by: René Bouchet

Ascese

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Έργο της πρώιμης συγγραφικής περιόδου του Καζαντζάκη, πρωτοεκδόθηκε το 1927 σε περιοδική έκδοση ως Salvatores Dei, με υπότιτλο Ασκητική (λέξη που περιγράφει την κάθε είδους σωματική καταπόνηση μέσω της οποίας φτάνει κανείς σε πνευματική τελείωση), και εκδόθηκε σε τελική μορφή το 1945. Αποτελεί το ευαγγέλιο του στοχαστή, την προσωπική του κραυγή αναζήτησης. Με φλογερά λυρικό ύφος και μια πλούσια δημοτική γλώσσα, η Ασκητική είναι ένα δοκίμιο πάνω στην ουσία των φιλοσοφικών ερωτημάτων που διατρέχουν το έργο του Καζαντζάκη και που δίνουν το περίγραμμα των κύριων χαρακτήρων στα μυθιστορήματά του. Επηρεασμένος από τον Νίτσε και τον Μπερξόν, ο συγγραφέας θέλει τον άνθρωπο να παλεύει στο πλαίσιο της πεπερασμένης του ύπαρξης χωρίς να ελπίζει σε κάποια μεταφυσική ανταμοιβή και χωρίς να φοβάται. Η Ασκητική έχει μεταφραστεί σε πολλές γλώσσες και συνιστά ένα από τα πιο δημοφιλή διεθνώς έργα του Καζαντζάκη.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Νίκος Καζαντζάκης (1883-1957), από τους μεγαλύτερους συγγραφείς της σύγχρονης Ελλάδας, ασχολήθηκε με όλα σχεδόν τα είδη του γραπτού λόγου: ποίηση, δοκίμιο, μυθιστόρημα, ταξιδιωτικά βιβλία, μεταφράσεις (από τα αρχαία ελληνικά και από ξένες γλώσσες), σενάρια για ταινίες, ιστορικά βιβλία, σχολικά, παιδικά, λεξικά, άρθρα και κριτικές. Με διεθνή απήχηση και πάντοτε επίκαιρο, το έργο του μετρά πάνω από 580 εκδόσεις σε ξένες γλώσσες. Ο Καζαντζάκης υπήρξε εννέα φορές υποψήφιος για το Νόμπελ Λογοτεχνίας. Η λογιοσύνη του δεν τον εμπόδισε να είναι ένας άνθρωπος της δράσης: κατατάχθηκε εθελοντής στη διάρκεια των Βαλκανικών Πολέμων, ασχολήθηκε με την εκμετάλλευση λιγνιτωρυχείου, ταξίδεψε σε όλη την Ευρώπη και την Ασία, ίδρυσε τη Σοσιαλιστική Εργατική Ένωση, αναμείχθηκε με την πολιτική ζωή από τη θέση του γενικού γραμματέα και αργότερα του υπουργού. «Αν ανοίξεις την καρδιά μου, θα βρεις ένα κακοτράχαλο βουνό κι έναν ολομόναχο άνθρωπο ν’ ανηφορίζει. Επειδή σε όλη μου τη ζωή μία λέξη με τυραννούσε και με μαστίγωνε· ανήφορος.» (από την Αναφορά στον Γκρέκο).

Autobiographie Memoires d’une recluse

Elisavet Moytzan-Martinengou

Cambourakis
2022

French

translated by: Lucile Arnoux-Farnoux

Autobiographie Memoires d’une recluse

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Γεννημένη σε αριστοκρατική οικογένεια της Ζακύνθου, η Ελισάβετ Μουτζάν-Μαρτινέγκου βίωσε εξαρχής τους περιορισμούς του φύλου της. Όμως δεν έπαψε ποτέ να παλεύει ενάντια στη ζωή που της επιφύλαξε η κοινωνία και οι οικείοι της. Από νωρίς αφοσιώθηκε στο διάβασμα και στη συγγραφή, κι έτσι μπόρεσε να περιπλανηθεί ελεύθερη στην επικράτεια των γραμμάτων. Σχεδόν εκατό χρόνια πριν από τη Βιρτζίνια Γουλφ και το Δικό της δωμάτιο, η Μαρτινέγκου χάραξε το δικό της συγγραφικό πεπρωμένο. Η εμβληματική Αυτοβιογραφία της, σημαντική ιστορική μαρτυρία και πρώτο αξιόλογο δείγμα γυναικείας γραφής στη νεοελληνική γραμματεία, πρωτοεκδόθηκε το 1881 με τη φροντίδα του γιου της. Στις σελίδες της αποτυπώνεται η αναζήτηση της ελευθερίας από μια νέα γυναίκα των αρχών του 19ου αιώνα, οι σκέψεις της για την Επανάσταση του 1821, αλλά και η συνείδηση του αποκλεισμού της από κάθε μορφή δημιουργικής ζωής και η αγωνία της για την τύχη του πνευματικού της έργου.

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η Ελισάβετ Μουτζά(ν) (1801-1832) θεωρείται η πρώτη ελληνίδα πεζογράφος. Γόνος αριστοκρατών, μεγάλωσε σε αυστηρό περιβάλλον, που δεν θεωρούσε απαραίτητη την πνευματική ανάπτυξη των κοριτσιών. Ώστόσο, έμαθε ιταλικά και γαλλικά, τα οποία και τελειοποίησε μαζί με τα αρχαία ελληνικά δίπλα στους ιερομόναχους δασκάλους της Γεώργιο Τσουκαλά, Θεοδόσιο Δημάδη και Βασίλειο Ρομαντζά. Το 1831, με απόφαση της οικογένειάς της, παντρεύτηκε τον κατά είκοσι χρόνια μεγαλύτερό της Νικόλαο Μαρτινέγκο, με τον οποίο απέκτησε έναν γιο. Πέθανε λίγο μετά, αφήνοντας πίσω της έργα για το θέατρο, πεζές μεταφράσεις της Οδύσσειας του Ομήρου και του Προμηθέα δεσμώτη του Αισχύλου, οικονομικές και ποιητικές μελέτες, ποιήματα και θεατρικά στα ιταλικά. Παρά τον μεγάλο όγκο του συγγραφικού της έργου, το μόνο που σώθηκε σχεδόν ακέραιο —με κάποιες περικοπές, ή και αλλοιώσεις— είναι η Αυτοβιογραφία της.

Buyuk Hizmetkar

Dimitris Sotakis

Delidolu
2021

Turkish

translated by: Fulya Aktüre

Buyuk Hizmetkar

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Ένας επιχειρηματίας προσλαμβάνει τον υπηρέτη του ετοιμοθάνατου θείου του, γιατί χρειάζεται ένα έμπιστο πρόσωπο ως βοηθό, προκειμένου να βάλει σε τάξη τη χαοτική καθημερινότητά του. Αρχικά το σχέδιο δείχνει να λειτουργεί. Όμως σταδιακά αυτή η νέα τάξη ζωής, τα όρια της οποίας έδειχναν σαφέστατα χαραγμένα, μετατρέπεται και για τους δύο άντρες σε επικίνδυνο λαβύρινθο και μια σειρά από παράξενα γεγονότα οδηγούν τη συγκατοίκησή τους σε απρόβλεπτα μονοπάτια. Ο Δημήτρης Σωτάκης, από τους σημαντικότερους εκπροσώπους της σύγχρονης ελληνικής λογοτεχνίας, με το μυθιστόρημά του Ο μεγάλος υπηρέτης μιλάει για την ψευδαίσθηση της δύναμης που δημιουργεί η εξουσία, και για την «ιδανική ζωή» ως μέγα ζητούμενο της εποχής μας — μια ζωή που διαρκώς και με διάφορους τρόπους εκχωρούμε σε άλλους, αναβάλλοντας τη δράση και τη συνακόλουθη ευθύνη της. Πόσο βολευόμαστε στο ζην «διά αντιπροσώπου»; Και τι γίνεται όταν αυτός ο αντιπρόσωπος μετατρέπεται από υπηρέτης σε αφέντη;

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Δημήτρης Σωτάκης γεννήθηκε το 1973. Σπούδασε μουσική στην Ελλάδα και στην Αγγλία. Έχει εκδώσει τη συλλογή διηγημάτων Έντεκα ερωτικοί θάνατοι (2004) και τα μυθιστορήματα Η πράσινη πόρτα (2002, υποψήφιο για το βραβείο του περιοδικού Διαβάζω), Η παραφωνία (2005), Ο Άνθρωπος καλαμπόκι (2007, υποψήφιο για το Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου και το βραβείο του περιοδικού Διαβάζω), Το θαύμα της αναπνοής (2009, Athens Prize for Literature, υποψήφιο για το Ευρωπαϊκό Αριστείο Λογοτεχνίας και το βραβείο Jean Monnet), Ο θάνατος των ανθρώπων (2012), Η ανάσταση του Μάικλ Τζάκσον (2014), Η ιστορία ενός σούπερ μάρκετ (2015), Ο κανίβαλος που έφαγε έναν Ρουμάνο (2017, υποψήφιο για το βραβείο του περιοδικού ο αναγνώστης), Ο μεγάλος υπηρέτης (2019), Μισή καρδιά (2022). Βιβλία του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, τουρκικά, σερβικά, ολλανδικά, ιταλικά, δανέζικα, αραβικά, κινεζικά κ.ά.