Κατάλογος Εκδόσεων

ΤΙΤΛΟΙ, ΓΛΩΣΣΕΣ, ΧΩΡΕΣ, ΣΥΓΓΡΑΦΕΙΣ, ΜΕΤΑΦΡΑΣΤΕΣ, ΕΚΔΟΤΙΚΟΙ ΟΙΚΟΙ

Diarios do Exilio

Yannis Ritsos

Edicoesdosaguao
2022

Portuguese

translated by: José Luís Costa & Rui Miguel Ribeiro

Diarios do Exilio

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

«24 Νοεμβρίου 1948. Όλα ξεχάστηκαν πριν ειπωθούν. Κι η σιωπή δεν είναι καταφύγιο.» Τα ημερολόγια-ποιήματα που γράφει ο Γιάννης Ρίτσος στην εξορία, στη διάρκεια του ελληνικού Εμφυλίου, χωρίζονται σε τρία μέρη: τα δύο πρώτα γράφτηκαν μέσα σε τέσσερις μόλις μήνες (Οκτώβριος 1948 — Ιανουάριος 1949) στο στρατόπεδο συγκέντρωσης πολιτικών κρατουμένων στο Κοντοπούλι Λήμνου, και το τρίτο στη Μακρόνησο, το πρώτο εξάμηνο του 1950. Οι λιτές περιγραφές της βάρβαρης καθημερινότητας στα στρατόπεδα κάνουν φανερή τη διπλή εξορία που βιώνει ο ποιητής: του χώρου, μακριά από το ελλαδικό κέντρο, στη νησιωτική περιφέρεια· και του χρόνου, καθώς ενώ η χώρα βρίσκεται σε κρίσιμη δίνη, στην εξορία η αίσθηση της ροής των γεγονότων αλλοιώνεται. Το φυσικό τοπίο γίνεται αντηχείο της αγωνίας του Ρίτσου, και οι στίχοι του δεν δίνουν φωνή μόνο στα προσωπικά του δεινά, αλλά και στων συνεξόριστών του. Ταυτόχρονα μας καλούν να πάρουμε θέση, να αντισταθούμε.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΠΟΙΗΤΗ

Ο Γιάννης Ρίτσος (1909-1990), από τους σπουδαιότερους ποιητές της Ελλάδας, με διεθνή απήχηση, έγραψε εκατό και πλέον ποιητικές συλλογές και συνθέσεις —μεταφρασμένες σε πολλές γλώσσες—, μυθιστορήματα, θεατρικά και μελέτες, ενώ υπήρξε μεταφραστής και χρονικογράφος. Μέλος του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας, εξορίστηκε στη Λήμνο, στη Μακρόνησο και στον Αϊ-Στράτη. Σημαντικά του ποιήματα, ο Επιτάφιος, η Ρωμιοσύνη και τα 18 Λιανοτράγουδα της πικρής πατρίδας μελοποιήθηκαν από τον Μίκη Θεοδωράκη, ενώ η Σονάτα του σεληνόφωτος (Κρατικό Βραβείο Ποίησης 1957) χαρακτηρίστηκε από τον Λουί Αραγκόν «το σπουδαιότερο ποίημα του 20ού αιώνα». Μεταξύ των τιμητικών διακρίσεων του Ρίτσου, που προτάθηκε για το βραβείο Νόμπελ 1975, περιλαμβάνονται το βραβείο Λένιν για την Ειρήνη 1977, ο τίτλος «Ποιητής Διεθνούς Ειρήνης» (ΟΗΕ 1986), το μετάλλιο «Joliot-Curie» ανώτατη διάκριση του Παγκοσμίου Συμβουλίου Ειρήνης (1990) κ.ά. Αναγορεύθηκε επίτιμος διδάκτορας των πανεπιστημίων Θεσσαλονίκης (1975), Μπέρμιγχαμ (1978), «Καρλ Μαρξ» της Λειψίας (1984) και Αθηνών (1987).

Vad som hänt

Maria Laina

Bokforlaget Edda
2022

Swedish

translated by: Jan Henrik Swahn

Vad som hänt

ΓIΑ ΤΟ ΒIΒΛIΟ

Εκείνη τη χρονιά λύγισαν τα κλαδιά μου ως το χώμα έτοιμος πάντα για αδιάκοπη βροχή ο ουρανός μου κι ο κήπος για φωνές εντόμων μακρινές και λυπημένες.
Δεν άκουγα τραγούδια τότε όσα φεγγάρια μόνο θέλησαν μόνα τους να πέσουν στο πηγάδι.
Ό,τι κι αν λέω όμως υπήρχε ακόμη αγάπη μέσα μου και της αγάπης η απόλαυση ακόμη.
Ναι, θυμάμαι τις ευτυχισμένες μέρες και τον καιρό της κάθε μέρας.

ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΟΙΗΤΡΙΑ

Η Μαρία Λαϊνά (1947-2023) αποφοίτησε από τη Νομική Σχολή Αθηνών και εργάστηκε ως μεταφράστρια και επιμελήτρια εκδόσεων, ραδιοφωνική παραγωγός, σεναριογράφος, καθηγήτρια ελληνικών και ποίησης σε αγγλόφωνα κολέγια και αρθρογράφος στον Τύπο. Από το 1968 έως και το 2020 κυκλοφόρησαν εννιά ποιητικές συλλογές της. Έγραψε επίσης θεατρικά, πεζογραφήματα, κριτικές και μελετήματα. Έργα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, ισπανικά, γερμανικά, σουηδικά, φιλανδικά, βουλγαρικά, εβραϊκά κ.ά. Έχει τιμηθεί με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1993), το Βραβείο Καβάφη (1996), το Βραβείο Μαρία Κάλλας του Γ΄ Προγράμματος της ΕΡΤ (1998), το Βραβείο Κώστα και Ελένης Ουράνη (Ακαδημία Αθηνών, 2014) και το Μεγάλο Βραβείο Γραμμάτων (2022). Η μετάφραση στα γερμανικά της ποιητικής της συλλογής Ρόδινος φόβος έλαβε το βραβείο της πόλης του Μονάχου. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων.

La miga de aquel verano

Isidoros Zourgos

Sloper
2022

Spanish

translated by: Laura Salas Rodriguez

La miga de aquel verano

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Είναι καλοκαίρι, και ο εντεκάχρονος Νικόλας παραθερίζει οικογενειακώς, όπως κάθε χρόνο, στο χωριό του παππού του. Ανέχεται την γκρίνια των μεγάλων, τις υποχρεωτικές μεσημεριανές παύσεις, και χάνεται με ευχαρίστηση μέσα στις παρέες του, «όμοιες με συμμορίες, με αρχηγούς επικούς», που οργώνουν το χωριό με τα παιχνίδια τους, σουλατσάρουν ανέμελα και φοβίζουν τα τζιτζίκια με τους καβγάδες και τις φωνές τους. Προέφηβοι και έφηβοι, με ξύλα και τόξα και σαΐτες, που αναρωτιούνται γιατί φεύγουν οι μεγάλοι, πού πέφτει αυτή η Κύπρος για την οποία όλοι μιλάνε, και τι σημαίνει «επιστράτευση». Κι ανάμεσα σε τέτοια ερωτήματα, προβάλλει αναπάντεχα ένα όμορφο φουστάνι, γεννιέται ο έρωτας: Για τον Νικόλα αυτό το καλοκαίρι είναι μνημειώδες και ανεξίτηλο. Είναι το καλοκαίρι του 1974.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Ισίδωρος Ζουργός γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1964. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα Φράουστ (1995), Αποσπάσµατα από το βιβλίο του ωκεανού (2000), Η ψίχα εκείνου του καλοκαιριού (2002), Στη σκιά της πεταλούδας (2005), Η αηδονόπιτα (2008), Ανεµώλια (2011, Βραβείο Αναγνωστών του Εθνικού Κέντρου Βιβλίου), Σκηνές από τον βίο του Ματίας Αλµοσίνο (2014, Βραβείο Public 2015), Λίγες και μία νύχτες (2017, Βραβείο περιοδικού Κλεψύδρα), Οι ρετσίνες του βασιλιά (2019), Περί της εαυτού ψυχής (2021, Βραβείο Public 2022), Παλιές και νέες χώρες (2023). Συνέγραψε µε τον σκηνοθέτη Πάνο Καρκανεβάτο το σενάριο της ταινίας Όχθες (2015). Έχει τιμηθεί με το βραβείο ιστορικού μυθιστορήματος του Ιδρύματος Κώστας και Άρτεμις Κυριαζή (2023). Είναι μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων και της Εταιρείας Λογοτεχνών Θεσσαλονίκης.

Novi dan

Nikos Chrysos

Sandorf
2022

Croatian

translated by: Mina Radulović

Novi dan

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Ένα βράδυ του Δεκεμβρίου σε μια σκοτεινή γωνιά του Λιμανιού, τρεις άντρες πυρπολούν ζωντανό τον Σεβαστιανό, έναν κλοσάρ με φήμη δεινού παραμυθά. Ο Παύλος, ο νεότερος από τους θύτες, συγκλονισμένος από την αγριότητα του εγκλήματος, αναζητά στοιχεία για το θύμα ελπίζοντας να εξιλεωθεί από τις τύψεις. Μέσα στη σύγχυσή του πιστεύει πως, αν ζωντανέψει την ιστορία του νεκρού, θα τον επαναφέρει στη ζωή. Στα στέκια των αστέγων εντοπίζει τους συντρόφους του Σεβαστιανού και τους μαγνητοφωνεί καθώς του διηγούνται την προσωπική τους ιστορία και την ιστορία του χαμένου φίλου τους, και σχεδόν χωρίς να το καταλάβει παγιδεύεται σε έναν παράξενο κόσμο. Στην αρχή οι αφηγήσεις δείχνουν αληθινές, όμως στην πορεία οι μαρτυρίες περιπλέκονται ή και αντικρούουν η μία την άλλη. Σκηνές μικροκλοπών και παρανομίας, συσσίτια, αγώνες επιβίωσης, επεισόδια φασιστικής βίας εναλλάσσονται με ένα παλίμψηστο αφηγήσεων και ιστοριών με απρόβλεπτη πλοκή. Ένα βιβλίο για τη ζωή άστεγων και στεγασμένων, για τα ανθρώπινα μίση και πάθη, για την ανάγκη μας για αλληλεγγύη και συντροφικότητα, μια αλληγορία για την ασίγαστη δίψα του ανθρώπου για ιστορίες, μύθους και παραμύθια.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Νίκος Χρυσός γεννήθηκε το 1972 στην Αθήνα. Σπούδασε βιολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και σκηνοθεσία στη Σχολή Σταυράκου. Έχει γράψει τα μυθιστορήματα Το μυστικό της τελευταίας σελίδας (2009) και Καινούργια μέρα (2018). Έχει επιμεληθεί τη σχολιασμένη επανέκδοση του βιβλίου Αξέχαστοι καιροί του Λευτέρη Αλεξίου (2014), και τους συλλογικούς τόμους Ιστορίες βιβλίων (2014) και Ο Νίκος Καζαντζάκης και η πολιτική (σε συνεργασία με την Ιωάννα Σπηλιοπούλου, 2019). Διηγήματά του έχουν συμπεριληφθεί σε συλλογικούς τόμους.

An almost sky blue hand

Rea Galanaki

Carmel Publishing House
2022

Hebrew

translated by: Rami Saari

An almost sky blue hand

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

Οκτώ ιστορίες, μικρές ή μεγάλες, που μας ταξιδεύουν από τον περιορισμένο χρόνο της καθημερινής ζωής στον απέραντο χρόνο των μύθων. Οκτώ σκληρές και τρυφερές ιστορίες για πρόσωπα που ερωτεύτηκαν, που μεταμορφώθηκαν, που τιμωρήθηκαν, που διασκέδασαν, που περιπλανιούνται πρόσφυγες, ή που συνεχίζουνε το παραμύθι από το σημείο που το είχαν κάποτε αφήσει. Οκτώ ιστορίες πραγματικές, αφού ανοίγονται προς την ορατή όσο και προς την αθέατη πλευρά μας. Κάποιες ανάμεσά τους ειρωνεύονται ή οργίζονται. Οκτώ ιστορίες, τέλος, για να τιμηθούν τα όνειρα εκείνων που επιμένουν να ονειρεύονται.

ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Η Ρέα Γαλανάκη γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης το 1947. Σπούδασε Ιστορία και Αρχαιολογία στην Αθήνα. Έχει εκδώσει μυθιστορήματα, διηγήματα, ποιήματα και δοκίμια. Ανήκει στα ιδρυτικά μέλη της Εταιρείας Συγγραφέων. Έχει τιμηθεί, εκτός άλλων, δύο φορές με Κρατικό Βραβείο (1999 και 2005), με το Βραβείο Πεζογραφίας Κώστα και Ελένης Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (2003), το Βραβείο «Νίκος Καζαντζάκης» του Δήμου Hρακλείου Kρήτης (1987) και το Βραβείο Αναγνωστών του Eθνικού Kέντρου Bιβλίου (2006). To μυθιστόρημά της Η άκρα ταπείνωση απέσπασε το Balkanika Literary Award 2019, ενώ στη γαλλική του έκδοση ήταν υποψήφιο για το Prix Mmditerranme Étranger (2017). Το μυθιστόρημά της Ο βίος του Ισμαήλ Φερίκ πασά είναι το πρώτο ελληνικό μυθιστόρημα που εντάχθηκε στην UNESCO Collection of Representative Works (1994), ενώ το Ελένη ή ο Κανένας μπήκε στην τελική τριάδα υποψήφιων έργων για το Ευρωπαϊκό Βραβείο «Αριστείον» (1999). Έργα της έχουν μεταφραστεί στα αγγλικά, γαλλικά, γερμανικά, ισπανικά, ιταλικά, ολλανδικά, τσεχικά, βουλγαρικά, σουηδικά, λιθουανικά, τουρκικά, αραβικά, κινεζικά, εβραϊκά, αλβανικά, καταλανικά και ουκρανικά.

La Tercera Boda

Kostas Taktsis

Trotalibros Editorial
2022

Spanish

translated by: Natividad Gálvez

La Tercera Boda

ΓΙΑ ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ

«Δεν μπορώ, δεν αντέχω άλλο!» Αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο, παρλάτα χείμαρρος της Νίνας, παντρεμένης τρεις φορές —εξ ου και ο τίτλος—, που μιλάει για τη ζωή, τους έρωτες, τους γάμους και τις απώλειες. Η πρωταγωνίστρια παλεύει σ’ έναν ταραγμένο κόσμο, που καταρρέει συμπαρασύροντας την ίδια και την οικογένειά της όλο και πιο χαμηλά στην κοινωνική σκάλα. Μοναδικό καταφύγιο της Νίνας είναι η Εκάβη, πεθερά, έμπιστη και φίλη μαζί. Το Τρίτο στεφάνι, το μυθιστόρημα που μιλάει «έτσι όπως θα μιλούσε η ίδια η ζωή, εάν μπορούσε» (La Quinzaine Littmraire) είναι το μοναδικό μυθιστόρημα του Ταχτσή. Οι ιστορίες των προσώπων του, ταυτόχρονα σκληρές και τρυφερές, υφαίνουν άλλοτε με γέλια κι άλλοτε με δάκρυα τον καμβά της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας στην Κατοχή και στον Εμφύλιο, δίνοντας το κλίμα της εποχής μέσα από μικρά καθημερινά γεγονότα. Από τα πλέον ευπώλητα και μεταφρασμένα έργα της νεοελληνικής λογοτεχνίας, είναι ολόκληρο μια ασώματη, ωμή, συγκλονιστικά δυνατή κραυγή. Η κραυγή όλων των γυναικών.

ΓΙΑ ΤΟΝ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ

Ο Κώστας Ταχτσής γεννήθηκε το 1927 στη Θεσσαλονίκη και μεγάλωσε στην Αθήνα. Το 1951 εξέδωσε την πρώτη του ποιητική συλλογή και έως το 1956 έγραψε άλλες τέσσερις. Συνδέθηκε φιλικά με τον Οδυσσέα Ελύτη, τον Νίκο Γκάτσο και τον Ανδρέα Εμπειρίκο. Από το 1956 ως το 1964 ταξίδεψε στον κόσμο κάνοντας πολλές ετερόκλητες δουλειές (από ναύτης έως μάνατζερ και από βοηθός σκηνοθέτη έως υπάλληλος σε σιδηροδρόμους). Εκείνο το χρονικό διάστημα έγραψε το μοναδικό μυθιστόρημά του, το Τρίτο στεφάνι, που το πρωτοεξέδωσε ο ίδιος το 1962. Το έργο αγαπήθηκε από το αναγνωστικό κοινό, μεταφέρθηκε στο θέατρο και στην τηλεόραση, και μεταφράστηκε σε πολλές γλώσσες. Ο Ταχτσής έγραψε επίσης διηγήματα, κείμενα αυτοβιογραφικά και μετέφρασε θεατρικά έργα. Η ψυχογραφικά ευφυής γραφή του ζωντανεύει μοναδικά γυναικείους χαρακτήρες, ενώ η γλωσσική του έκφραση είναι ζωντανή και φροντισμένη. Το 1988 βρέθηκε δολοφονημένος στο σπίτι του υπό ανεξιχνίαστες συνθήκες.