Ascese

Autobiographie Memoires d’une recluse

Née en 1801 sur l’île grecque de Zakynthos au sein d’une famille d’aristocrates, Elisavet Moutzan-Martinengou est, en raison de son sexe, condamnée à un double enfermement : cloîtrée entre les quatre murs de la demeure familiale, elle se retrouve également privée de toute véritable éducation. Pourtant, elle n’a de cesse de s’opposer à la vie corsetée que sa famille lui réserve. C’est dans la lecture et l’écriture qu’elle trouve très tôt refuge, tissant inlassablement les contours d’un vaste continent intellectuel, pour repousser toujours plus loin les frontières de son foyer.

Près de cent ans avant Une chambre à soi de Virginia Woolf, Elisavet Moutzan-Martinengou se forge un destin bien à elle : celui d’une écrivaine déterminée à conquérir sa liberté. Ses mémoires, uniques en leur genre, participent à contrecarrer l’effacement qu’ont connu et que connaissent encore les femmes à travers l’histoire.

Buyuk Hizmetkar

“Kesinlikle bir şeye ihtiyacım vardı, belki de yeni bir hayata…”

Çağdaş Yunan edebiyatının önemli temsilcilerinden Dimitris Sotakis’in kaleminden çıkan Büyük Hizmetkâr, kaderin oyunuyla birbirine bağlanan iki yalnız adamın hayatlarını tersyüz ederken insanın kendiyle olan mücadelesine gerçekçi bir perspektiften bakıyor.

İktidarın yarattığı güç yanılgısına dair çarpıcı bir anlatı sunan yazar, kapitalizmin bireye dayattığı “ideal hayat” hedefini başarının merkezine koymuş şehir insanını usul usul eleştiriyor.

Beklentileri yönetmeye çalışarak mutlak bir mutluluk elde edilemeyeceğini yüzümüze vuran roman, bir yandan da depresyonun insan hayatının her zerresine nüfuz ederek onu nasıl atıl bıraktığını gözler önüne seriyor. 

Ölüm döşeğinde yatan güçlü ve nüfuzlu bir amca, kendini bildi bileli ona hizmet eden sadık hizmetkârı ve varsıllığın ortasında hiçliği yaşayan yeğeni…
Amcanın ardında bıraktığı hatıraların hayaletleriyle baş başa kalan iki adam için belki de tek çözüm yolu yeni bir hayata başlamak!

Her şey işadamının, amcasının eski ve sadık hizmetkârı Marios’u (!) işe almasıyla başlar. Plan başta tam da istedikleri gibi işler; işadamı artık dilediğince sosyalleşebilirken, hizmetkâr da ev ve bahçe işleriyle ilgilenecektir. Sınırlarının keskince çizildiği düşünülen bu yeni hayat düzeninin tekinsiz, karanlık yollara saparak içinden çıkılmaz bir labirente dönüşmesi ise an meselesidir.

Dimitris Sotakis, bir madalyonun iki yüzünü andıran iki adamın zamanla birbirlerinin yaşamlarını nasıl ele geçirdiklerini ustalıkla betimlerken, yer yer gerçekçi yer yer gerçeküstü bir dünyanın uçlarında geziniyor.

Büyük Hizmetkâr, istediği hayata kavuşmanın sarhoşluğuyla yaşamayı unutanların aydınlanabilmeleri için, mağlubiyeti de galibiyeti de mutlaka tatmaları gerektiğini savunuyor.