ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ:

Στραμμένοι κι οι δυο τους κατά την ανατολή, όμως για τον Λεωνίδα η δύση θριάμβευε, για τον Ηλία το φως το απρόσιτο, τα μάτια των αγίων, των αγγέλων τα φτερά, αθανασίας οδόσημα για τον έναν, για τον άλλο του ουρανού σάβανο το λευκό του ταβανιού. Σε μήτρα μυριόχρωμη ο ένας, που ζητά να γυρίσει τη σάρκα σε φως, σε κόγχη που τα ύψη κατάργησε∙ σε μήτρα άγραφη ο άλλος, που αν και φωτεινή έβγαζε από σκοτάδι σε σκοτάδι, λευκή κόγχη, ψυχρή και άδεια, τυφλή. Από κάθε πίκρα, από κάθε βάσανο απαλλαγμένος ο Ηλίας, ο Λεωνίδας πιασμένος σ’ αυτά όσο ποτέ, στη μέσα φυλακή ισόβια κλεισμένος, πιασμένος σε παιδοκτόνο παρελθόν. Σε χρόνο έξω απ’ τον ανθρώπινο ο Κακλαμάνος, σ’ εκείνον του Παλαιού των Ημερών, του νυν και του αεί, μέλλον, κι αιώνιο παρόν που βαστά σαν περιστέρι μες σε φως το βαφτισμένο στο αιώνιο παρελθόν.

Ηλίας Λ. Παπαµόσχος

Ο Ηλίας Λ. Παπαµόσχος γεννήθηκε το 1967 στην Καστοριά. Έχει εκδώσει έξι συλλογές διηγημάτων και δύο μυθιστορήματα. H συλλογή διηγηµάτων του Η αλεπού της σκάλας και άλλες ιστορίες τιµήθηκε µε το Kρατικό Bραβείο Διηγήµατος-Νουβέλας (2016) και µεταφράστηκε στα γαλλικά (Le renard dans l’escalier, εκδ. Le miel des anges 2018). Στα γαλλικά έχουν επίσης μεταφραστεί η συλλογή διηγηµάτων του Η µνήµη του ξύλου (La memoire du bois, εκδ. Le miel des anges, 2020), και το µυθιστόρηµά του Η καταγωγή της λύπης (L’origine de la tristesse, εκδ. Le miel des anges, 2023). Το μυθιστόρημά του με τον τίτλο Ανάληψη τιμήθηκε με το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος(2024). Διηγήματά του έχουν μεταφραστεί στα γαλλικά, στα σουηδικά και στα αλβανικά.